Benim adım Abdurrahman ve 12 yaşındayım. Depremden sonra, İskenderun’daki evimizi terk ettik ve buraya çadırlara yerleştik. Soğuk ve yağmur altında 11 saat geçirmemiz korkutucu bir deneyimdi ve çok zordu.
O günden beri evimize dönemedik ve kamp alanında kalmak zorunda kaldık. Burada yaşama alıştım ve yeni arkadaşlar edindim. Kamp alanında gıda dağıtımı alıyoruz, fakat maalesef kampta çocuklar için başka etkinlikler yok.
Depremden sonra hayatım çok değişti. Depremden once okula gidiyordum ve öğrenmeye hevesli olurdum, ancak şimdi kamp alanında okul yok ve bu beni üzüyor.