İMAN’LA BAYRAM SEVİNCİ

Benim adım İman ve 9 yaşındayım. Deprem olduğu zaman zor bir durumdaydık ve yer sallanıyordu. Babam bizimle değildi, tamamen yalnızdık. Soğuk ve yağmurla yüzleştik, küçük kardeşim korkudan ağlıyordu.

Elektrik kesintisi ve ağ bağlantıları o anda babamızla iletişim kurmamıza engel oldu. Sonrasında bir süre akrabalarımızla kaldık, ancak evimiz deprem nedeniyle hasar gördüğü için sonra bu kampa taşındık.

Kamp her şeyden uzakta, bu yüzden okula gidemiyorum. Zamanımı burada tanıştığım arkadaşlarımla oynayarak ve anneme biraz yardım ederek geçiriyorum. Sonra erkenden çadıra dönüp uyuyorum. Ne yazık ki kamp alanında eğlence etkinlikleri yok, burada sadece yardımlar sağlanıyor.

Bugün sabahlarından biri Islamic Relief ekibi geldi ve oyuncaklar getirdiler. Uzun zamandır kimse oyuncak ve Bayram hediyeleriyle bizi ziyaret etmemişti. Küçük kardeşimi de yanıma aldım, o da işitme engelli olduğu için biraz mutluluk hissedebilsin diye.

Kardeşimden size biraz bahsedeyim; doğuştan işitme engelli, bu onun için hayatı zorlaştırır. Kamp sakinlerinin eleştirileriyle karşılaşır çünkü konuşmalara yanıt veremez. Hareketi ve oyunu seven bir çocuktur, ancak etrafında olanları duyamadığı için kızgınlık yaşar.

Bugün çok güzel bir gündü, adeta Bayram günü gibi.  Bayram hediyesi ve elbise kartı aldım ve çok sevdim. Onlarla Bayramda oynayacağım. Bir elbise ve taç almak istemiyorum; benim için önemli olan kıyafetler almak istiyorum, mesela pantolon ve bluz.

Ancak giysi kartımı küçük kardeşime vermek istiyorum, böylece kendisinin hoşuna gidecek bir şey alıp mutlu olmasını sağlayabilirim.

Sonuç olarak,  desteğiniz için teşekkür etmek istiyorum ve mümkünse kardeşim için işitme cihazı sağlama konusunda yardım talep etmek istiyorum.